Historia de don Ángel González Fernández. Despois de publicarmos na entrada anterior un documento que reproduce unha revista do Centro Galego de Barcelona de principios do século pasado, hoxe aportamos máis información baseada na memoria do seu tatarasobriño Manuel González.
Cando marchou para Cuba seica o barco saíu da Coruña pero os ventos non viñan a xeito para as velas e tres meses despois en lugar da Habana o barco volveu amarrar no porto coruñés. Mais el xa non baixou e volveuno tentar e conseguiuno.
Debeu facer moitos cartos en Cuba, porque mercou alá unha finca. Despois de se vir para España volveu o sobriño Benigno a Cuba e vendeuna por 12.000 dólares. Disque lle contaron ao Señor de Cartelos que don Benigno viña rico de Cuba e el respondeu que por moitos cartos que trouxera non se ía librar de ser caseiro do Señor de Cartelos. Pois daquela o tío Benigno meteu no Pastor 100.000 pesetas ao 6% (un capital neses tempos).
Cando foi preso este tío Angel (ver o documento do outro día) estivo a piques de ser axusticiado, pero a muller do xefe dos insurrectos díxolle ao home: e como ides matar a don Ángel, co bo que é e o ben que se porta cos nosos fillos. E el deulle unha capa e deixouno marchar.
Monolo González lembra que sendo neno lle deu 2 pesetas de prata en Chantada e logo na casa non llo crían, pensaba a Mamacarmen que llas collera el.
Hai na casa unha foto con esta lenda:
Esta trangeta esydentica a como fuevistido paralasepultura fue como el tenia dicho que queriaqueloenterraran con avitos del coro de Barcelona. Murio el 18 de febrero de 1940 alos 95 años de edad
Ningún comentario:
Publicar un comentario